Fizjoterapia w modelu Evidence-Based Medicine

Fizjoterapia oparta na dowodach naukowych

Fizjoterapia oparta na dowodach to praktyka, która integruje najlepsze dostępne dowody naukowe, wiedzę kliniczną oraz wartości i preferencje pacjentów, aby kierować podejmowaniem decyzji klinicznych i interwencjami terapeutycznymi.
Celem fizjoterapii opartej na dowodach jest zapewnienie wysokiej jakości, skutecznej i wydajnej opieki opartej na najlepszych dostępnych dowodach naukowych.

W fizjoterapii EBM decyzje kliniczne opiera się na połączeniu trzech czynników

Dowody naukowe

Obejmuje to badania naukowe, przeglądy systematyczne i wytyczne dotyczące praktyki klinicznej, które dostarczają najlepszych dostępnych dowodów na skuteczność różnych interwencji.
Celem fizjoterapii opartej na dowodach jest zapewnienie wysokiej jakości, skutecznej i wydajnej opieki opartej na najlepszych dostępnych dowodach naukowych.

Doświadczenie kliniczne

Odnosi się do doświadczenia, umiejętności i wiedzy klinicysty w ocenie i leczeniu pacjentów oraz zdolności do zastosowania najlepszych dostępnych dowodów naukowych do indywidualnych potrzeb i celów pacjenta.

Wartości i preferencje pacjenta

Obejmuje to przekonania, oczekiwania i cele leczenia pacjenta, a także jego indywidualną sytuację, styl życia i preferencje.

Fizjoterapia w modelu EBM ma na celu zapewnienie najbardziej skutecznej i odpowiedniej opieki dla każdego pacjenta

Łącząc te trzy czynniki, fizjoterapia oparta na dowodach ma na celu zapewnienie najbardziej skutecznej i odpowiedniej opieki dla każdego pacjenta. Obejmuje krytyczną ocenę najlepszych dostępnych dowodów, rozważenie indywidualnych potrzeb i celów pacjenta oraz bieżącą ocenę i dostosowanie interwencji terapeutycznych w oparciu o odpowiedź pacjenta na leczenie. Fizjoterapia oparta na dowodach wspierana jest przez ciągły rozwój nowej wiedzy i jest ważnym podejściem do poprawy jakości fizjoterapii klinicznej. Celem fizjoterapii opartej na dowodach jest zapewnienie wysokiej jakości, skutecznej i wydajnej opieki opartej na najlepszych dostępnych dowodach naukowych.

Model PCM
(Patient-Centered Medicine)

W fizjoterapii skoncentrowanej na pacjencie (PCM) szczególne potrzeby zdrowotne pacjenta i pożądane wyniki zdrowotne są siłą napędową wszystkich decyzji dotyczących opieki i pomiarów jakości. Pacjenci są partnerami swoich specjalistów, a fizjoterapeuci traktują pacjentów nie tylko z perspektywy klinicznej, ale także z perspektywy emocjonalnej, poznawczej, duchowej, społecznej i ekonomicznej.

Koncentrując się na indywidualnych potrzebach każdego pacjenta, fizjoterapeuci mogą zapewnić ukierunkowane i skuteczne zabiegi, które pomogą pacjentom osiągnąć ich cele i poprawić ich ogólny stan zdrowia i samopoczucie.

W ramach opieki w modelu PCM terapia koncentruje się na problemie pacjenta, niż tylko na jego diagnozie. Budowane jest zaufanie i relacje pomiędzy pacjentem i terapeutą. Kluczowe znaczenie mają empatia, dwukierunkowa komunikacja i bezpośredni kontakt, podobnie jak zdolność terapeuty do patrzenia poza bezpośrednie objawy lub ból pacjenta.

Model SDM
(Shared-Decision Making)

Wspólne podejmowanie decyzji to wspólny proces, w którym fizjoterapeuta współpracuje z pacjentem w celu podjęcia decyzji dotyczącej programu terapii.
SDM polega na wyborze modelu, form i metod terapii w oparciu zarówno o dowody, jak i indywidualne preferencje, przekonania i wartości danej osoby.
SDM daje pewność, że pacjent rozumie ryzyko, korzyści i możliwe konsekwencje różnych opcji, dzięki możliwości rozmowy, dyskusji i wymiany informacji.