Fizjoterapia / Metody biostymulacji / Hilterapia
Hilterapia dedykowana jest leczeniu patologii narządu ruchu zlokalizowanych w na dużych głębokościach, w szczególności patologii stawów, ścięgien i kaletek.
Unikalna intensywność i energia impulsu działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo, a także wspomagają procesy naprawy i regeneracji tkanek.
Czym jest Hilterapia?
Hilterapia® jest techniką terapeutyczną opartą na ekskluzywnej i opatentowanej emisji lasera o dużej intensywności, która działając w warunkach absolutnego bezpieczeństwa, pozwala na uzyskanie skutecznego działania terapeutycznego na nieosiągalnych do tej pory głębokościach. Idealna w leczeniu bolesnych patologii układu kostno-mięśniowo-ścięgnistego, zarówno powierzchownych, jak i głębokich.
Unikalność Hilterapii
Hilterapia® osiąga bardzo wysokie moce szczytowe laser (3000 W) dzięki impulsowemu źródłu lasera Nd:YAG (1064nm), gdy inne lasery wysokoenergetyczne osiągają maksymalnie 100-krotnie niższe moce (30 W).
Uzyskiwana wysoka intensywność (do 15 000 W/cm2), nieosiągalna innymi dostępnymi obecnie technologiami laserowymi, pozwala skutecznie leczyć nawet głębokie zmiany przewlekłe.
Dzięki krótkiemu czasowi trwania impulsu laserowego i jego bardzo dużej intensywności, Hilterapia® oprócz efektów fotochemicznych i fototermicznych generuje ważny efekt fotomechaniczny. Uruchamia to serię sygnałów biologicznych, które oprócz aktywacji drenażu limfatycznego i mikrokrążenia, promują procesy naprawy i gojenia tkanek.
Kliniczna skuteczność Hilterapii
Odkrycia tkankowe i komórkowe wywołane naświetlaniem światłem laserowym za pomocą Hilterapii® czyni ją niezwykle użytecznym narzędziem w wielu dziedzinach medycyny, a w szczególności w praktyce fizjoterapeutycznej. Pozytywne wyniki kliniczne stwierdza się w urazach sportowych, chorobie zwyrodnieniowej stawów i zaburzeniach mięśniowo-szkieletowych, ranach i przewlekłych owrzodzeniach oraz chorobach zapalnych narządu ruchu.
Hilterapia w sporcie wyczynowym
Większość urazów sportowych dotyczy mięśni, ścięgien, więzadeł i stawów. Kontuzje są często związane z rodzajem uprawianego sportu, np. zapalenie nadkłykcia w tenisie, kolano w skoku, problemy z barkiem w siatkówce. Ponadto często dochodzi do ostrych urazów, takich jak stłuczenia, skręcenia i nadwyrężenia mięśni.
u 408 sportowców, 85% przypadków powróciło szybciej do aktywności sportowej w ocenie subiektywnej i klinicznej oraz potwierdzone oceną instrumentalną